Why I love live art modeling

Een tip van de leraar was:
“Alles heeft een schaduwkant. Begin met naar het donkere te kijken.”

Live art modeling geeft me buiten stijve spieren, veel voldoening en levenswijsheid. Ik doe het supergraag en het is een manier om jezelf graag te zien, jezelf als het ware te omarmen, en het stemmetje te horen dat zegt: “Alles is goed.” Iedereen kan model zijn. Wat het fysieke betreft in ieder geval. Je kan de perfecte imperfectie zonder schroom tentoonstellen. Je moet er uiteraard wel geduldig voor zijn, en beschikken over enige zelfbeheersing. Al doende train je jezelf om je lichaam en geest te controleren. Ook om iets “uit te zitten”. Je traint je uithoudingsvermogen. Volharding. Ik beschouw live modeling als mijn persoonlijke vorm van meditatie en mindfulness. Ik houd van de “mensen” die er aanwezig “zijn”. Soort zoekt soort zegt men wel eens. De mensen die tekenen, beeldhouwen, fotograferen en schilderen zijn zo in het NU aanwezig. Ze staan IN het leven, terwijl de wereld doordraait… Ze kijken… Ze onderzoeken… En er is erg veel rust in dat nu… Zelfs de spanning baadt in de rust van het besef dat het allemaal niet zoveel uitmaakt… Nee, het maakt allemaal niet zo veel uit…
Dat is KUNST beleven in de puurste zin voor mij. Iedereen doet zijn best. Alle niveaus… Terwijl ik modelleer leer ik de kunst van het relativeren onder de knie te krijgen.
Tijdens de pauze is er koffie, een koekje, een glimlach, en alweer die ontwapenende rust. Je krijgt én geeft respect aan lichaam en geest van je medemens en jezelf.

“Ik ben een open boek, zie je mijn buitenkant? Zie je mijn binnenste? Het hangt er maar vanaf aan welke kant je staat. Maar wie tekent, schildert, fotografeert of beeldhouwt, neemt ongetwijfeld meer dan 1 zijde van zijn model waar.”

Gustav Klimt heeft me altijd al gefascineerd. Het was heel leuk om een soortgelijke pose als uit zijn repertoire te kiezen.